دهه کرامت، دهه اول ماه ذی العقده است که فاصله بین ولادت حضرت معصومه (س) و ولادت ثامن الائمه علی ابن موسی الرضا (ع) می باشد و مقارن است با جشن ها و آیین های شادباش در سراسر ایران به یمن قدوم موالید نورانی این ایام مبارک.

این دهه یادآور بسیاری از مطالب عالی و مفاهیم بلند و سازنده و ارزشمند است و یادآور لطیف ترین علائق و مهر و وفاهای کم نظیر یک خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادر است. مهر و وفایی که خواهر مهربان و دلداده را به هجرت وادار نموده و غربت و بیماری و مرگ در فصل جوانی را برای او آسان کرده است. مهربانی که جز در مورد امام حسین (ع) وحضرت زینب (س) سابقه ندارد.

دهه کرامت تداعی کننده عزم و قاطعیت و اراده آهنین زنان بزرگ و بانوان والامقام و گرانقدر جهان و یادآور تحول آفرینی بانوان آسمانی است. دهه کرامت یادآور زهرا و زینب (س) است.

دهه کرامت یادآور تمام خوبی هاست. آنچه خیر و خوبی و رشد وکمال انسانی است. در این دهه است که رأس آن حضرت معصومه (س) و حضرت رضا (ع) می باشند.